|
NAWIEDZENIE OBRAZU MATKI BOŻEJ JASNOGÓRSKIEJ
22 sierpnia 2010 roku
Zanim zaczniemy
oglądać fotografie z tak ważnego dla nas wydarzenia, warto na
początek przypomnieć choć pokrótce historię obrazu, który
właśnie nawiedził naszą parafię.
Idea wędrówki
kopii Obrazu Jasnogórskiego narodziła się w okresie niezwykle
trudnym dla Kościoła i narodu polskiego. W latach 1953-1956
przebywający w więzieniu Prymas polski
kard. Stefan Wyszyński opracował plan duchowego przygotowania
narodu do jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski. Istotną częścią
tych przygotowań stała się peregrynacja kopii Obrazu Matki Bożej
z Jasnej Góry rozumiana jako ingres Maryi w życie codzienne
społeczeństwa.
Pisząc w Komańczy (w
czwartym i ostatnim miejscu swego internowania) tekst
Jasnogórskich Ślubów Narodu i program Wielkiej Nowenny ks.
Prymas poszukiwał równocześnie symbolu bliskiego wszystkim
Polakom, łączącego istotne cechy polskiej religijności z
tradycjami narodowymi, symbolu, który by mobilizował całe
społeczeństwo do odnowy moralnej. Zamysł wędrówki kopii
Jasnogórskiej Ikony ks. Prymas przedstawił już po pamiętnym
Październiku 1956 roku i zwolnieniu z ośrodka internowania.
Nieco wcześniej, w lutym
1957 roku, paulini z Jasnej Góry podjęli się przygotowania kopii
Cudownego Obrazu. Pracę tę powierzono dziekanowi Wydziału Sztuk
Plastycznych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu,
prof. Leonardowi Torwirtowi. Ponieważ nie chodziło o wykonanie
zwykłej tylko kopii, wysiłek toruńskiego malarza wpierały
modlitwy zakonów kontemplacyjnych, a w Kaplicy Cudownego Obrazu
codziennie odprawiana była w tej intencji Msza święta. Obraz
namalowany został - podobnie jak oryginał - temperą na desce
lipowej.
W maju 1957 roku Prymas
Polski zawiózł kopię Cudownego Obrazu do Rzymu. Ówczesny papież
Pius XII zaaprobował pomysł peregrynacji i w dniu 14 maja
poświęcił obraz.
26 sierpnia w święto Matki
Bożej Częstochowskiej odbyła się na Jasnej Górze uroczystość
rozpoczęcia milenijnego Nawiedzenia. Obecny był cały Episkopat
Polski, oraz wielka rzesza pielgrzymów. Wtedy nastąpił
symboliczny obrzęd "pocałunku" - zetknięcia Cudownego Obrazu z
kopią. Teraz Obraz Nawiedzenia został wyniesiony procesjonalnie
na szczyt jasnogórskiego klasztoru. Kolejno nieśli go księża,
przedstawiciele wszystkich diecezji, a na ostatnim odcinku
Prymas Polski wraz z biskupami.
Kopia Cudownego Obrazu
rozpoczęła swą pielgrzymkę po Polsce 29 sierpnia 1957 roku od
archikatedry warszawskiej.
W kościelnych uroczystościach
religijnych dopatrywano się rzekomych akcji politycznych.
Atakowano ks. Prymasa i biskupów. Tej kampanii towarzyszyły
działania mające na celu uniemożliwienie dalszej wędrówki
Obrazu. 20 czerwca 1966 roku na trasie z Fromborka do
Warszawy (w Liksajnach) Obraz odebrano ks. Prymasowi i przewieziono inną drogą do archikatedry warszawskiej. Tymczasowo
Obraz został umieszczony w oknie katedralnej kaplicy, frontem do
ulicy. Pod oknem gromadzili się wierni. Składano kwiaty i
zanoszono modły do Królowej Polski.
Episkopat Polski
zadecydował, by z początkiem września 1966 roku kontynuowana
była Peregrynacja Wizerunku Matki Bożej po parafiach. Według
ustalonego wcześniej planu Obraz miała przyjąć diecezja
katowicka a uroczystość powitania Matki Bożej Jasnogórskiej
wyznaczono w katowickiej katedrze Chrystusa Króla na dzień 4
września. Tymczasem 2 września w okolicach Będzina esbecy
zatrzymali sufragana katowickiego Józefa Kurpasa wiozącego Obraz
z Warszawy i zmusili do zawrócenia na Jasną Górę. W ten sposób
po raz drugi nie dopuszczono Obrazu Nawiedzenia do Katowic.
Ojcowie paulini umieścili
Obraz w bazylice jasnogórskiej, w kaplicy św. Pawła Pierwszego
Pustelnika. Przebywał tam przez kilka lat, w tym trzy lata pod
"szczególną opieką" wiadomych służb.
Pomimo uwięzienia Obrazu
- 4 września 1966 roku rozpoczęła się zgodnie z programem
Peregrynacja w diecezji katowickiej. Znakiem obecności Maryi
były puste ramy ozdobione kwiatami, płonąca świeca i księga
Ewangelii. Symbol pustych ram towarzyszył również Nawiedzeniu
Matki Bożej w trzech diecezjach południowej Polski (krakowskiej,
tarnowskiej i przemyskiej) oraz dwóch na ziemiach wschodnich
(administracji apostolskiej z siedzibą w Lubaczowie i diecezji
lubelskiej).
Obraz powrócił na szlak
swego pielgrzymowania 18 czerwca 1972 roku. W tym dniu w Radomiu
odbyły się uroczystości rozpoczynające Peregrynację w diecezji
sandomierskiej. Uwolnienie Obrazu było zasługą radomskich
księży. Na kilka dni przed uroczystościami w Radomiu wywieźli
oni potajemnie Obraz Nawiedzenia z Jasnej Góry.
Od tego czasu
peregrynacja kontynuowana była już bez przeszkód w diecezjach:
kieleckiej, administracji apostolskiej z siedzibą w Drohiczynie,
diecezji łódzkiej, wrocławskiej, płockiej oraz archidiecezji
gnieźnieńskiej. Ostatnim etapem wędrówki Obrazu była diecezja
częstochowska. 12 października 1980 roku na Jasnej Górze odbyło
się uroczyste nabożeństwo dziękczynne za łaski Nawiedzenia.
W ciągu ponad 23 lat
pielgrzymowania Maryja nawiedziła przeszło 8 tysięcy kościołów i
kaplic, 7150 parafii. wszędzie przygotowywano Jej przyjęcie
godne Królowej Polski. Trasy przejazdu Obrazu były specjalnie
przystrajane, budowano powitalne bramy, przyozdabiano domy.
Bogatej zewnętrznej oprawie towarzyszyło wewnętrzne skupienie i modlitwa.
Kilka dni po zakończeniu
milenijnej peregrynacji Obraz wyruszył w dalszą wędrówkę,
ponownie nawiedził parafie stolicy. Wydarzenie to, tak ważne dla
archidiecezji warszawskiej, nazwano Misyjnym Nawiedzeniem
Stolicy, ponieważ związane było z organizowanymi w parafiach
misjami.
Wspaniałym darem Królowej
Polski, ofiarowanym całemu narodowi polskiemu w jubileuszowym
roku 600-lecia Jasnej Góry, była Jej wędrówka do wszystkich
kościołów katedralnych na terenie kraju. Po raz drugi Maryja w
kopii cudownego Obrazu Jasnogórskiego wyruszyła na spotkanie ze
swoim ludem. Mogło się wydawać, że czas był ku temu niesposobny,
gdyż Nawiedzenie rozpoczęło się w parę miesięcy po ogłoszeniu
stanu wojennego. Czas rzeczywiście był niesprzyjający, dlatego
tak bardzo potrzebowaliśmy Jej obecności, Jej wiary i nadziei.
Jako przygotowanie do
Jubileuszowego Roku 2000 od narodzenia Chrystusa trwa w Polsce
od 5 maja 1985 roku Drugie Nawiedzenie Kopii Obrazu
Jasnogórskiego.
Ksiądz Prymas
zawsze uczestniczył w przekazywaniu obrazu z jednej diecezji do
drugiej. Podsumowując pierwsze 9 lat nawiedzenia powiedział, że
obraz "dokonał wielkiego dzieła przemiany serc, olbrzymich
nawróceń i ożywienia życia religijnego. Stał się ważnym i
doniosłym czynnikiem przygotowania Polski na milenijne Te Deum
Narodu oraz prawdziwym znakiem jedności Polski Tysiąclecia,
Polski katolickiej ze Stolicą Piotrową".
Po raz pierwszy
naszą parafię obraz odwiedził 20 lipca 1974 roku
Proboszczem był
wtedy niezapomniany ks. kanonik Piotr Beściak
Czy ktoś rozpozna
się na tych zdjęciach?
Do tegorocznego
nawiedzenia przygotowywał nas przez misje św. rozśpiewany Paulin
o. Jan Bednarz
Na przyjęcie tego
nadzwyczajnego znaku obecności Maryi w naszym życiu udało sie
przygotować piękne, nowe prezbiterium.
Ojciec Jan każdą
naukę rozpoczynał stosowną pieśnią lub piosenką.
Z Jasną górą
jednoczyliśmy się w czasie Apelu Jasnogórskiego.
W Apelu brały
udział dzieci...
które "zabierały
do swych łodzi całe rodziny".
Na Apel
przychodziliśmy z lampionami. Światło zabieraliśmy do swoich
domów.
Wreszcie
wyruszyliśmy z procesją na granice naszej parafii.
Na skrzyżowaniu
ulic Grota Roweckiego i Długiej oczekujemy na procesyjne
przeniesienie obrazu z parafii Św. Jadwigi Królowej.
Zabrane zostały
chyba wszystkie chorągwie i sztandary.
Towarzyszy nam
nasz rodak ks. bp. Ireneusz Pękalski.
I oto na
skrzyżowanie dociera procesja z sąsiedniej parafii.
Widzimy już
oczekiwany obraz.
Ks. prałat Henryk
Kowaliński wita serdecznie ks. biskupa.
Poprzez
ucałowanie ram obrazu przez ks. biskupa ...
... i ks.
proboszcza ...
... możemy
przejąć obraz z rąk przedstawicieli Parafii Św. Jadwigi.
Najpierw biorą go
na ramiona przedstawiciele ojców naszej parafii.
Ruszamy w stronę
naszego kościoła.
Obrazowi
towarzyszy Księga Ewangelii niesiona przez ks. proboszcza.
Do przejęcia
obrazu przygotowuje się pierwsza czwórka przedstawicieli
Męskiego Koła Różańcowego Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia.
Biorą obraz na
ramiona.
Następna czwórka
przedstawicieli Koła gotowa do przejęcia obrazu Matki,
co "Jasnej broni Częstochowy i Ostrej świeci Bramie"
Z dumą i radością
podejmują trud dźwigania obrazu.
Pięknie
udekorowane rondo ...
... przyjmuje
Obraz Jasnogórski.
Do kościoła już
blisko.
Wkrótce
przekroczymy bramę.
Tłumy podążające
za Matką za chwilę wypełnią świątynię.
Powitanie przez
ks. biskupa i ks. proboszcza.
Wierni nie
spieszyli się by opuścić świątynię, goszczącą tak czcigodny
znak.
Do apelu stanęły
wszystkie stany.
Uniesione
lampiony zdały się bardziej uwiarygodniać nasze:
"jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam".
Oni
prawdopodobnie doczekają kolejnego nawiedzenia.
Zbliża się
godzina 3 w nocy ...
... a postawa
tylu ludzi mówi, że słowa pieśni "Idźmy tulmy się jak
dziatki..."
nie są bezmyślnie śpiewanymi wersetami.
Maryja dodała sił
nawet tym, którzy dźwigając krzyż choroby nie mogli już od dawna
odwiedzić kościoła.
A na Nadrzecznej
trwają już przygotowania do godnego powitania obrazu.
Tą ulicą jeszcze
nigdy nie przechodziła procesja.
Dlatego staramy
się, by było jak najpiękniej.
Za chwilę
pożegnamy już Czcigodny Wizerunek. Jako pamiątka nawiedzenia
pozostanie mniejszy obraz (stojący na ołtarzu), który będzie
peregrynował po rodzinach naszej parafii.
Na uroczystość
przyjechały siostry
ze Zgromadzenia
Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi, z naszą krajanką,
siostrą Piwowarską. Siostry z tego zgromadzenia pracowały przed
laty w naszej parafii. Wśród nich niezapomniana siostra Amata.
Siostry włączyły
się w liturgię Mszy św. na pożegnanie obrazu.
Obrazy, które za
chwilę zostaną poświęcone będą przypominały nam nasze
zobowiązania wobec Maryi. Szczególnie te, wypływające z
Jasnogórskich Ślubów Narodu.
Oby tylko nie
skończyło się na chwilowych wzruszeniach.
To od nas,
dorosłych, będzie zależało, czy ta poważna mina zaowocuje w jego
życiu.
Obrazy poświęcił
nasz misjonarz - ojciec Jan.
Jeszcze końcowe
błogosławieństwo na kolejne dni i lata przeżywane pod płaszczem
Maryi ...
... i po chwili
obraz opuści naszą świątynię.
Obraz poprzedza
Księga Ewangelii świętej.
Obraz niosą
najpierw nadzwyczajni szafarze Komunii św., którzy w każdą
niedzielę zanoszą Jezusa chorym, którzy nie mogą przyjść do
kościoła.
Idziemy ze
śpiewem na ustach.
Po kilkuset
metrach obraz przejmują siostry.
A następnie
mężczyźni z Koła różańcowego Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia.
Po czym
przedstawicielki matek naszej parafii.
Obraz niosą
lektorzy, a księdzu proboszczowi niosącemu Ewangelię asystują
ojcowie.
Zbliżamy się już
do granicy parafii.
Obraz żegna się z
naszą parafią. Nie opuszcza jej jednak Maryja, która, jak
śpiewamy w hymnie nawiedzenia, jest zawsze ze swoim Synem.
Po drugiej
stronie mostu na Szczęśliwej czekają już parafianie Świętej
Rodziny ze swoim proboszczem, księdzem dziekanem i księdzem
arcybiskupem.
Następuje
przekazanie Księgi Ewangelii ...
... i procesja
wraca do naszego kościoła. Szczęśliwe miny świadczą, że mamy
świadomość, że nasza Matka nie odeszła wraz z obrazem i na
zawsze pozostała z nami.
Więcej zdjęć może
pojawić się wkrótce. |
Linki
