W Wielki Czwartek we wspólnotach parafialnych sprawuje się tylko jedną Eucharystię - wieczorem, tzw. Mszę Wieczerzy Pańskiej. W naszej parafii ta msza św. odprawiana jest o godz. 1800. Jedynie w kościołach katedralnych przez południem odprawiana jest Msza Krzyżma Świętego, na której gromadzą się kapłani danej diecezji, by pod przewodnictwem swojego biskupa odnowić święcenia kapłańskie i poświęcić święte oleje używane podczas sakramentów w ciągu całego roku. Wraz z modlitwą popołudniową kończy się okres Wielkiego Postu. Mszą Wieczerzy Pańskiej, Kościół rozpoczyna Triduum Paschalne. Wspomina ona tę ostatnią wieczerzę, w czasie której Pan Jezus tej nocy, której był wydany, umiłowawszy aż do końca swoich, którzy byli na świecie, ofiarował Bogu Ojcu swoje Ciało i Krew pod postaciami chleba i wina, i dał Apostołom, aby spożywali, polecił również im oraz ich następcom w kapłaństwie składać ofiarę. Cała uwaga duszy powinna się zwrócić na misteria, które wspomina się w czasie tej mszy: mianowicie ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa oraz polecenie Pana o miłości bratniej. Najważniejszym znakiem Wielkiego Czwartku jest stół. Po prostu - stół. Nakrywa się go białym obrusem, kiedy sprawuje się na nim Wieczerzę Pańską i zdejmuje się ten obrus zaraz po tym wydarzeniu, bowiem w Wielki Piątek Eucharystia nie będzie celebrowana. Stół tego dnia ma być bardzo wyraźnym znakiem. Jak rodzina w domu staje się nią bardziej, gdy wszyscy jej członkowie zasiadają do stołu, tak i parafia jest rodziną przez to, że ma swój stół. Przed mszą wieczorną tabernakulum powinno być zupełnie puste. W czasie śpiewania hymnu „Chwała na wysokości” biją dzwony, które po skończeniu hymnu milkną aż do hymnu „Chwała na wysokości” Wigilii Paschalnej. Umywanie nóg wybranym mężczyznom, które zgodnie z tradycją odbywa się w tym dniu, oznacza postawę służebną i miłość Chrystusa, który nie przyszedł aby mu służono, lecz aby służyć. W tym dniu ustanowienia sakramentu kapłaństwa dziękujemy też naszym kapłanom za ich posługę.
Po mszy świętej Wieczerzy Pańskiej odbywa się procesyjne przeniesienie Najświętszego Sakramentu do miejsca przechowywania Ciała Pańskiego, które w tradycji polskiej nazywane jest ciemnicą. Kościół zachęca, aby po Mszy Wieczerzy Pańskiej przez pewną część nocy wierni odbywali w kościele adorację przed Najświętszym Sakramentem uroczyście przechowywanym tego dnia.
